Dit plaatje roept veel herkenning bij me op, want ik ken het goed en ook het gevoel dat het oproept. En op momenten voelt het nog wel eens zo, de zwaarte van het alleen doen en mezelf niet verbinden aan anderen, door geen hulp te vragen en gewoon door te gaan. Alleen. Zo doe ik dat. In mijn eentje op weg om ten over staan van de wereld te bewijzen dat ik het kan. En laat ik dan vooral niet de kleinste steen nemen 😉.
Wat maakt het nou zo lastig om hulp te vragen? Om nog maar niet te spreken over de te grote taak die mensen soms op zich willen nemen. Waarom moet het meer en groter en mag niet wat minder en kleiner? Waarom is het vaak zo lastig om precies dat te kiezen wat bij ons past?
Coaching is een interventie die helpt om (dat) zelfonderzoek aan te gaan. Om meer zicht te krijgen op wie je bent en hoe je dingen doet. Niet alleen worden gedragspatronen duidelijker, maar ook het ontstaan ervan leert je over de vorming van jouw persoonseigenschappen.
Soms komen mensen er al op jonge leeftijd alleen voor te staan. We ontmoeten ouders die er om wat voor reden dan ook niet of maar ten dele voor ons konden ‘zijn’. Onbewust brengt het je op een magische plek waarin je leert over ‘alleen doen’ en van niemand afhankelijk zijn. Je bouwt kwaliteiten op die je leert inzetten en vindt bevestiging bij anderen dat je er goed in bent. Zo maak je telkens keuzes die ‘haken aan’ behaalde prestaties uit het verleden en dat geeft je zekerheid. Zo heb je ook control op de weg, kun je je eigen doelen en routes bepalen en zorg je ervoor dat je niet verdwaalt en onbekende paden op gaat. Zo ontwijk je ook het risico op afwijzing of falen.
En het bijzondere is, in het zoeken naar en het vorm geven van een loopbaanpad, doet iedereen dat op zijn of haar eigen manier; de één wordt ondernemer, de ander accountant, weer een ander leidinggevende en weer een ander verzorgende. Afhankelijk van kwaliteiten, interesses en passie vindt eenieder de best bij hem of haar passende vorm. Tot het moment komt dat alles wat je inzet niet meer dienend is aan jezelf. Want in het bereiken van je doelen, vormen zich tenslotte ook weer nieuwe doelen. En eigenlijk houdt het nooit op, je bent nooit klaar.
Coaching gaat over de hulp die je aan neemt, om samen het pad dat jij gegaan bent, met een nieuwsgierige en milde blik te onderzoeken. Zo ontdek je, langs de hobbels en kuilen die je tegenkwam, waar het schuurde en pijnlijk was en hoe het je vormde. Tot waar je nu bent. Je realiseert je dat je iets anders nodig hebt.
Coaching helpt om rust en ruimte te creëren, het zorgt voor meer autonomie zodat je andere keuzes kunt maken. Keuzes die misschien onwennig of spannend voelen, maar die tegelijkertijd jouw verlangen raken om meer in verbinding te zijn met anderen. Je staat meer open voor feedback en samen ontdek je de klus die precies passend voor jou is. En het grote verschil is: je doet het niet meer alleen.
Je doet het samen.
Samen lerend ‘op de weg’ .. en laat dat nou precies het doel zijn.
